This Dutch exposition runs in the Local Museum in the Hague until January next year. It is a special Fashion loves Art edition, with Mondriaan-inspired dresses. Nevertheless, I wasn't that inspired experiencing the expo...
Mode hartje kunst. Of is het andersom? Laten couturiers blijken hoeveel ze van Mondriaan en Van Gogh houden, of put de kunstenaar inspiratie uit een modeshow? De tijdelijke tentoonstelling ‘Mode houdt van Kunst, een affaire’ draait om de relatie tussen klassieke kunst en kleding. Tot en met 8 januari 2012 zijn oude collecties te zien van Yves Saint Laurent, Givenchy, Liberty’s en andere geadoreerde modehuizen.
Persoonlijk viel me de tentoonstelling wat tegen. Niet alleen qua kunst, ook wat betreft mode ga ik liever voor modern (of doorgeslagen: futuristisch) dan voor oude lappendoeken uit mijn geboortejaar min tachtig. Hoewel ‘Mode houdt van Kunst’ ook veel strakke ontwerpen heeft hangen, is de helft van de expositieruimte ingericht als verleden. De relatie tussen de kleurloze vodden (pardon) en de kunstwerken ernaast was mij ook niet helemaal duidelijk. Daarnaast vond vriendlief de poppen zonder gezicht in combinatie met de zweverige muziek nogal eng, dus verdwenen we snel naar de Mondriaankamer ernaast.
Je hebt constant de neiging om aan de stoffen te voelen, de plooien aan te raken en de ritsen op en neer te roetsjen. De tentoonstelling voelt aan als een grote kledingwinkel, met extreem strenge verkoopsters. De inspiratie die soms letterlijk van schildersdoek naar kledingstuk wordt overgeheveld is fantastisch, maar laat soms te wensen over. De stukken die geëxposeerd worden zijn vaak net de mindere versie van de foto die ernaast hangt. Ik zag een snapshot van de Viktor & Rolf show met dé violen en clowns, maar kon de echte variant nergens ontdekken. De expositie blijft wat vlakjes. De typografie en het grafisch design dat op de kamers is losgelaten is daarentegen briljant. Strakke lijnen, uitvergrote details van de schilderijen en een heus tijdschrift over het ‘Mode hartje Kunst’-thema. Er zit dan ook een typisch kunstzinnig prijskaartje aan vast, dertig keiharde pesos…
Altijd leuk blijft het publiek wat op zo’n tentoonstelling af komt. Wij waren toevallig een bont gezelschap, met twee dames die gratis naar binnen mochten (de één bleek te oud, de ander te jong om te betalen) en een heer met een kapotte pinpas. Verder klonken er veel hoge hakken door de ruimtes. De laatste trends flitsten voorbij als op de catwalk, gecombineerd met roodgestifte lippen en korte, witblonde kapsels. Iedereen liep verder erg sneaky foto’s te maken met z’n Hipstamatic-apps, terwijl ik met een pruillipje langs zoveel moois liep terwijl mijn camera in een kluisje zat.
Wandel digitaal door de expositie!
Na zoveel stofjes, printjes, klosjes en materialen konden vriendlief en ik helemaal los in de kinderhoek. Over het algemeen kun je ons beter in een kindvriendelijk museum neerzetten dan in een fantastische, maar smetteloze expositieruimte – iets met eeuwig kind-zijn geloof ik. Het mooiste moment van de dag was toen oma ontdekte dat de ouderwetse bruidsjurken die op de paspoppen hingen aangetrokken mochten worden. Ik stond fanatiek een korset los te rijgen, terwijl Jeff in de stress schoot om het museumstuk. ‘Wat doe je? Waarom… Eef, dit is een museum!’
Het Gemeentemuseum Den Haag is absoluut de moeite waard om je op een druilerige zondagmiddag te vermaken. De museumwinkel is een waar walhalla, met kunsttijdschriften en vreemde gadgets (zoals de papieren bekers met geprinte dierenneuzen), en de expositieruimte van Henk Peeters. Een muur vol equal boterhamzakjes met een laagje water. Zoek de goudvis! Misschien had ik te hoge verwachtingen over het thema, verwachtte ik een heuse catwalk met wandelende schilderijen. Mode heeft absoluut een affaire met Kunst, een knipperlichtrelatie.
Gezien | Mode ♥ Kunst
Locatie | Gemeentemuseum Den Haag
Toegangsprijs | €12,50, korting voor studenten, museumkaarten en gratis voor 'kinderen'
Te zien tot | 8 januari 2012
Leave your comment